ၾကယ္နီတပြင့္

ခင္မမမ်ိဳး ..... (ငုရင္ျပင္ မွ ကူးယူေဖၚျပပါသည္)

Aခ်ိန္ကား- (၂၀၀၇)ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလ (၂၆) ရက္။

ေနရာကား- ရန္ကုန္ျမိဳ႕၊ ဆင္ေျခဖံုး ရပ္ကြက္တေနရာ။

'ေျမးေလးကလဲ ေနာက္က်လိုက္တာကြယ္။ ဘာမ်ား ျဖစ္ေနသလဲ မသိဘူး'

ေမွာင္ရိပ္က သန္းေနေပမယ့္ လက္က်န္ ဖေယာင္းတိုင္တိုေလးကို မီးမညွိရဲ။ ေျမးေလးျပန္လာျပီးမွ ထမင္းလက္ဆံု စားၾကရမွာမို႔ ဖေယာင္းတိုင္တိုေလးကို မီး

ညွိလို႔ မျဖစ္ႏိုင္။ ေျမးAဖြားႏွစ္ေယာက္ထဲ ရွိေနတဲ့ဘ၀မွာ ေျမးေလးမ်က္ႏွာေလးကို တစိမ့္စိမ့္ၾကည့္ျပီးမွ ထမင္းစားလို႔ ျမိန္ခဲ့ရတဲ့ Aခ်ိန္ကာလေတြက ၾကာခဲ့

ပါပေကာလား။

'ဒီကေလးႏွယ္ေနာ္။ ဒုကၡပါပဲ'

က်ိဳးတို႔ က်ဲတဲ ၾကမ္းျပင္ေလးေပၚမွာ ခင္းထားတဲ့ ဖ်ာစုတ္ေလးေပၚမွာ လွဲခ်ရင္း ေျမးေလးAလာကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနမိသည္။ Aသက္ရွစ္ဆယ္Aရြယ္ ဇရာက

ဖိစီးလာတာေၾကာင့္လား မသိ။ စိတ္က နည္းနည္း ပန္းလိုက္တာနဲ႔ လူက ေမာျပီး ႏံုးခ်ိေနတတ္သည္။ ျမိဳ႕ထဲမွာ ေစ်းသြားေရာင္းေသာ ပ်ံက်ေစ်းသည္ ေျမး

ေလး ျပန္လာမွသာ ညေနစာဟင္းေလးမ်ား ပါလာတာမို႔ ေန႔လည္စာ မစားထားရသည့္ ၀မ္းဗိုက္ထဲက တၾကဳတ္ၾကဳတ္ျမည္ေနျပန္သည္။

Aျပင္က Aေမွာင္ထုက တစတစ ၾကီးစိုးလို႔ လာေနသည္။ ေျမးေလး Aရိပ္Aေယာင္ကား ေပၚမလာေသး။ စိတ္ပူပန္ရလြန္း၍ ရင္ဘတ္ထဲက ေAာင့္သလို

ျဖစ္လာသည္။ ေAာင့္ေနေသာ ရင္ဘတ္ေလးကို ဖိရင္း ေမတၱာသုတ္ကို ရြတ္ဆိုပြားမ်ားေနမိသည္။ Aခုတေလာ ေျမးေလးျပန္ေျပာေနတာေတာ့ ၾကားရ

သည္။ ျမန္မာျပည္ ျငိမ္းခ်မ္းေရးAတြက္ သံဃာေတာ္မ်ားက စီတန္းလွည့္လည္ျပီး ေမတၱာပို႔ ဆုေတာင္းေပးေနၾကသည္တဲ့။

'Aဖြား၊ သားျပန္လာျပီ'

ရုတ္တရက္ ေျမးေလးရဲ႕Aသံကို ၾကားလိုက္ရေတာ့ ၀မ္းသာသြားမိသည္။ ဒါေပမယ့္ ေျမးေလးAသံက ခါတိုင္းလို မဟုတ္။ ေမာပန္းေနသည္။ တိမ္၀င္ေန

သည္။ တခုခုမ်ား ျဖစ္ေနေလေရာ့သလား။

'ဖိုးသားေလးေရ၊ Aဖြားဒီမွာ'

Aေမွာင္ထဲမွာမို႔ ေျမးေလးကို Aသံျပဳရသည္။ ေျမးေလးက Aဖြားနားသို႔ တေရြ႕ေရြ႕ ေလွ်ာက္လာသည္။

'Aဖြား၊ သားေခါင္းကို Aရိုက္ခံရတယ္'

'ေဟ'

လွဲေနရာမွ ကပ်ာကယာ ထထိုင္မိသည္။ နံရံေပၚမွ မီးျခစ္ေလးကို ယူျပီး၊ ဖေယာင္းတိုင္တိုေလးကို Aျမန္ထြန္းလိုက္မိသည္။ ေျမးေလးက ဟန္မေဆာင္

ႏိုင္ေတာ့ပဲ ဖ်ာေပၚမွာ လွဲခ်လိုက္သည္။

'ဒီေန႔ ဆင္မင္းေစ်းဘက္မွာ စစ္သားေတြနဲ႔ ၾကံ့ဖြတ္ေကာင္ေတြက လူေတြကို ေသနတ္ေတြနဲ႔ ပစ္၊ တုတ္ေတြနဲ႔ ရိုက္ၾကတယ္ Aဖြား'

'ဘယ္လိုျဖစ္ရတာလဲ ေျမးေလးရယ္'

www.nguyinpyin.net

Page 2

'သားက ေစ်းေရာင္းေနတာပါ။ ဆႏၵျပစစ္ေၾကာင္း ေရာက္လာေတာ့ သားလဲ တျခားလူေတြလိုပဲ Aားေပးတာေပါ့။ Aဲဒီမွာ စစ္သားေတြနဲ႔ ၾကံ့ဖြတ္ေကာင္ေတြ

က ေရွ႕ေနာက္ညွပ္ျပီး လူမွန္သမွ်ကို ဆီးရိုက္ျပီးတာ။ ထြက္ေျပးတဲ့လူေတြကိုလဲ ေသနတ္နဲ႔ ပစ္တယ္။ သားေတာင္ Aေျပးေကာင္းလို႔ လြတ္လာတာ'

'ဖက္ဆစ္ေတြ၊ ေၾကးစားစစ္သားေတြ။ ျပည္သူကို ဒုကၡေပးျပန္ျပီ'

Aဖြားႏွဳတ္က နာၾကည္းစြာ ပြင့္Aန္လိုက္ေသာ စကားလံုးမ်ား ထြက္ေပၚလာသည္။

'ေခါင္းAရမ္းမူးတယ္ Aဖြား'

' ျဖစ္မွျဖစ္ရေလ ေျမးေလးရယ္။ Aဖြား ဆရာ၀န္ သြားပင့္ေပးမယ္ေနာ္'

ေျမးေလးက ေခါင္းကို ျဖည္းျဖည္းေလးခါသည္။

'ပိုက္ဆံမရွိဘူး Aဖြား။ သားမွာ ပိုက္ဆံ နည္းနည္းေလးပဲ က်န္တာ။ ဒီေန႔ည Aဖြားစားဖို႔ ဘာမွ ပါမလာဘူး။ နံနက္က်မွ ဒီပိုက္ဆံေလးနဲ႔ မုန္႔ဟင္းခါး သြားစား

ေနာ္ Aဖြား'

ေျမးေလးက Aိတ္ထဲမွ ပိုက္ဆံAႏြမ္းေလးမ်ားကို ထုတ္ျပီး Aဖြားလက္ထဲ ထည့္ေပးသည္။

'AဖြားAတြက္ ဘာမွ စိတ္မပူနဲ႔ေနာ္။ ေျမးေလး Aခု ေခါင္းမူးေနတယ္မလား။ Aိပ္လိုက္ေနာ္။ မနက္က်ရင္ ေကာင္းသြားမွာပါ'

ေျမးေလးရဲ႕ နဖူးေပၚက ဆံစေလးမ်ားကို သပ္ေပးရင္း Aဖြားရဲ႕ မ်က္လံုးက မ်က္ရည္မ်ား စီးက်လာသည္။ ျမန္မာတမ်ိဳးသားလံုးဆီမွာ စစ္က်ိန္စာမ်ား သင့္ေန

ေလေလ်ာ့သလား။ ဒီAတိုင္းပဲ Aဖြားေတြးမိသည္။ Aဖြားရဲ႕ Aေတြးစမ်ားကေတာ့ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္းေျခာက္ဆယ္ေက်ာ္ Aခ်ိန္ကာလဆီသု႕ိ ။

(၂)

Aခ်ိန္ကား- ၁၉၄၄ ခုႏွစ္၊ ဒီဇင္ဘာလ။

ေနရာကား- ပဲခူးရိုးမ Aေနာက္ျခမ္းေဒသ။

'သခင္သိန္းျမင့္ကို ဖက္ဆစ္ေတြ မိသြားျပီ။ သူနဲ႔Aတူ ေၾကညာစာတမ္းေတြပါ မိသြားတယ္'

'ဘာစာတမ္းလဲဗ်'

'ဖတပလ Aဖြဲ႕ခ်ဳပ္ၾကီးက ထုတ္ေ၀လိုက္တဲ့ နယ္ခ်ဲ႕ဖက္ဆစ္ဒျမ ဂ်ပန္လူရိုင္းမ်ားကို ေမာင္းထုတ္ၾက ဆိုတဲ့ ေၾကညာစာတမ္း Aမွတ္ (၁) ပဲ'

'ဒါဆိုဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ'

'က်ဳပ္တို႔ေတြ ကိုယ္ေယာင္ေဖ်ာက္ျပီး၊ Aခုလုပ္ေနတဲ့ ေျပာက္က်ား Aေျခခံေဒသ ေဖာ္ထုတ္ေရးနဲ႔ ေျပာက္က်ား တပ္ဖြဲ႕ဖြဲ႕စည္းေရးေတြကို Aရွိန္ျမွင့္ လုပ္ၾက

ဖို႔ လိုတယ္။ စစ္တပ္ကို ဂ်ပန္ေတြက မ်က္စိ ေဒါက္ေထာက္ၾကည့္ေနတာ။ လွဳပ္ရွားဖို႔ ခက္တယ္။ က်ဳပ္တို႔ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီက ဖက္ဆစ္ဆန္႔က်င္ေရး လုပ္ငန္း

ေတြကို ေျမေAာက္ေတာ္လွန္ေရး နည္းနာေတြနဲ႔သာ ၾကိဳမလုပ္ထားရင္ ဒီေတာ္လွန္ေရးၾကီးကုိ ဆင္ႏႊဲဖို႔ မလြယ္ဘူး။ ေက်းရြာေတြမွာ ေပးေနတဲ့ စစ္သင္တန္း

ေတြက တဆင့္ ေတာ္လွန္ေရးAင္Aားေတြကို က်စ္က်စ္လ်စ္လ်စ္ စုေဆာင္းထားၾကဖို႔ လိုတယ္။ လံုျခံဳေရးလဲ ဂရုစိုက္'

Aတြင္းခန္းမွာ ေဆြးေႏြးေနၾကတာ ဆိုေပမယ့္ ထရံတခ်ပ္သာ ျခားသည္မို႔ တဘက္ခန္းမွ ေျပာဆိုသံမ်ားကို ေAးမ တေယာက္ Aတိုင္းသား ၾကားေနရ

ပါသည္။ Aသက္ (၁၅) ႏွစ္Aရြယ္၊ ေက်းေတာသူ တေယာက္Aေနနဲ႔ နားလည္သည္လဲ ရွိ၊ နားမလည္သည္လဲ ရွိ။ သို႔ေပမယ့္ ဖက္ဆစ္ကို ဆန္႔က်င္ရမည္

ဆိုသည့္ Aသိတရားကေတာ့ ဘ၀ေပးAသိ ျဖစ္ေနခဲ့ျပီ။ ေက်းရြာသူ၊ ရြာသားမ်ားAေပၚတြင္ Aႏိုင္က်င့္ဗိုလ္က်ေနေသာ ဖက္ဆစ္လူရမ္းကားမ်ားကို ျမင္ရ

ေလတိုင္း ေAးမ ရင္ထဲတြင္ နင့္ေနေAာင္ ခံစားခဲ့ရသည္။

'သမီး။ Aေဖ ခရီးထြက္စရာ ရွိတယ္။ Aရာရာတိုင္းမွာ သတိရွိပါေစ။ Aေဖနဲ႔ ဆက္သြယ္ခ်င္ရင္ ရြာUီးေက်ာင္း ဆရာေတာ္ကို သြားေလွ်ာက္'

Aေဖတခု၊ သမီးတခု ဘ၀ေပမယ့္ Aေဖ့ခရီးကို ေAးမ မတားျဖစ္။ တတိုင္းျပည္လံုး ဖက္ဆစ္လက္ေAာက္က လြတ္ေျမာက္ဖို႔ Aေရးမွာ မိသားစုAေရး

Aတြက္ Aေဖ့ကို ေနာက္ဆံ မတင္းေစခ်င္ပါ။

'လိုAပ္ရင္ သမီးလဲ တိုက္ပြဲ၀င္မယ္ Aေဖ။ သမီးAတြက္ Aေဖစိတ္ခ်ပါ'

Aေဖက ေAးမကို တခ်က္စိုက္ၾကည့္ျပီး၊ ခ်ာကနဲလွည့္ကာ သူ႔ရဲေဘာ္မ်ားႏွင့္Aတူ ထြက္ခြာသြားခဲ့သည္။ ဤသည္မွာ Aေဖနဲ႔ ေနာက္ဆံုး ဆံုေတြ႕ခဲ့ရတာ

မွန္း သူမ ၾကိဳမသိခဲ့ပါ။ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးကာလမွာ သူမတို႔ နယ္ဘက္က ျဖတ္သြားေသာ ဂ်ပန္စစ္ေၾကာင္းကို တိုက္ခိုက္ရင္း ဂုဏ္ေရာင္ေျပာင္စြာ

က်ဆံုးသြားခဲ့သည့္ သတင္းကိုသာ ေတာ္လွန္ေရးAျပီး ရြာကိုျပန္လာေသာ Aေဖ့ရဲေဘာ္မ်ားထံမွ ၾကားခဲ့ရပါေတာ့သည္။

(၃)

Aခ်ိန္ကား - (၁၉၅၆) ခုႏွစ္၊ မတ္လ။

ေနရာကား- ပဲခူးရိုးမ Aေနာက္ျခမ္းေဒသ။

'ငါတို႔က ဒီတခါေတာ့ ပြဲျပီးျပီ ထင္တာကြ။ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီကလဲ ၅၅ လမ္းစU္ကို ခ်ထားျပီ။ ပမညတ ကလဲ ျငိမ္းခ်မ္းေရး ေတာင္းဆိုေနျပီ။ ဖဆပလ က

ဘာထေၾကာင္တာလဲ'

ကိုသာဒင္ရဲ႕ စကားသံေၾကာင့္ ေAးမ ေခါင္းေထာင္သြားမိသည္။ ေAးမလဲ ဒီAေျဖကို ၾကားခ်င္ပါသည္။ ေAးမရဲ႕ ငယ္ခ်စ္Uီး ကိုခ်စ္ေဖက ဗမာျပည္ ကြန္ျမဴ

နစ္ပါတီ၀င္။ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးဆင္ႏႊဲဖို႔ ထြက္သြားျပီး ေနာက္ပိုင္းမွာ ရြာသို႔ တခါတရံသာ ျပန္ေရာက္လာတတ္သည္။ Aခ်စ္ေရးထက္ စစ္ေရးကို

Aေလးပိုရမည့္ Aခ်ိန္မို႔ Aတူေနဖို႔ Aေရးကို မေတြးျဖစ္ၾကေသး။ Aသက္ေတြကသာ တစတစ ၾကီးလို႔ လာေနသည္။

'Aဲဒါေျပာတာေပါ့ကြ။ ျပည္တြင္းစစ္ရပ္စဲေရး၊ ျပည္တြင္းျငိမ္းခ်မ္းေရး ၅၅ လမ္းစU္ကို ေဖာ္ေဆာင္ေနတဲ့ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီကိုက်ေတာ့ လက္နက္ကိုင္ပုန္ကန္

ေနတဲ့ ေသာင္းက်န္းသူ Aဖြဲ႕လို႔ သမုတ္တယ္။ ျပည္တြင္းစစ္ ရပ္စဲေရးကို ေတာင္းဆိုေနတဲ့ ပမညတကို က်ေတာ့ ေျမေပၚကြန္ျမဴနစ္Aဖြဲ႕လို႔ သမုတ္တယ္။

ဖဆပလ က က်ေတာ့ တတိုင္းျပည္လုးံ မွာ ေသာင္းက်န္းရမ္းကားခဲ့တဲ့ ခါးပိုက္ေဆာင္တပ္ေတြကို ပ်ဴေစာထီးဆိုျပီး Aမည္ေျပာင္းဖဲြ႕တယ္။ တရား၀င္ လက္

နက္ကိုင္ ရမ္းကားခြင့္ေတြ ေပးလိုက္တယ္။ ဒီႏွစ္Uီးမွာပဲ ေAာင္မာဃ စစ္ဆင္ေရးၾကီးကို စျပီး ဆင္ႏႊဲျပန္တယ္။ ျငိမ္းခ်မ္းေရး Aသံကို စစ္သံနဲ႔ ဖံုးလႊမ္းပစ္

လိုက္တာပဲ။ ဒါေတြကို ၾကည့္ရင္ ဖဆပလရဲ႕ သေဘာထားAမွန္ကို ေတြ႕ေနရျပီကြ။ ဖဆပလ လုပ္ေနတာ ျငိမ္းခ်မ္းေရးမဟုတ္ဘူး။ Aတိုက္Aခံ ႏိုင္ငံေရးA

ဖြဲ႕Aစည္းေတြAားလံုးကို ေခါင္းမေထာင္ႏိုင္ေAာင္ ထိန္းခ်ဳပ္ျပီး သူတို႔ Aာဏာတည္ျမဲေရးကို လုပ္ေနတာပဲ'

'ဒါေၾကာင့္လဲ လာမယ့္ Eျပီလမွာ က်င္းပမယ့္ ပါလီမန္ ဒီမိုကေရစီ Aေထြေထြ ေရြးေကာက္ပြဲၾကီးမွာ 'ဖဆပလ ၾကီး Aႏွစ္ေလးဆယ္ Aာဏာတည္ေစရမယ္'

ဆိုတဲ့ ေၾကြးေၾကာ္သံကို ေၾကြးေၾကာ္ျပီး စည္းရုံးေနတာေပါ့။ ျပည္တြင္းစစ္ေဘး သင့ေ္ နၾကတဲ့ ျပည္သူေတြကိုမွ Aားမနာပါးမနာကြာ။ Aာဏာတည္ျမဲေရး

ေၾကြးေၾကာ္ေနၾကတာ'

'ငါကေတာ့ ပမညတရဲ႕ ေၾကြးေၾကာ္သံကို ၾကိဳက္တယ္။ ျပည္တြင္းစစ္မုခ် ရပ္စဲရမယ္လို႔ ေၾကြးေၾကာ္ထားတာ။ ဒီAေျခAေနAတိုင္းဆိုရင္ လူထုက ပမညတ

ကိုပဲ မဲေပးမွာပဲကြ။ ပမညတပဲ ႏိုင္လိမ့္မယ္'

'မထင္နဲ႔ကြ။ ဖဆပလ က Aာဏာရိွတဲ့ Aစိုးရေလ။ သူတို႔ Aာဏာစက္ရယ္၊ ပ်ဴေစာထီးေတြရယ္ကို သုံးျပီး ဖဆပလကိုယ္စားလွယ္ Aႏုငိ ္ရေရးကို ကလိန္

ကက်စ္ လုပ္ၾကမွာပဲ'

'ဒါျဖင့္ စစ္တပ္ကေကာ ဘာလုပ္မယ္ ထင္လဲ။ ၾကားေနမယ္လို႔ ေျပာေနတယ္ မဟုတ္လား'

'မထင္စမ္းပါနဲ႔ကြာ။ စစ္တပ္မွာက ဆိုရွယ္လစ္Aႏြယ္၀င္ေတြ Aမ်ားၾကီးပဲ။ ျငိမ္းခ်မ္းေရးဆိုတာကိုလဲ စစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြက လက္ခံခ်င္ၾကတာ မဟုတ္ဘူး

လို႔ ၾကားတယ္။ သူပုန္နဲ႔ မေဆြးေႏြးဘူး ဆိုတာမ်ိဳးေပါ့ကြာ'

'တင့္လြင္ေရ။ မင္းကေတာ့ သတင္းစံုတယ္ကြာ။ တို႔ရြာမွာ မင္းလို လူတေယာက္ ရွိေနလို႔ ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ မ်က္ေခ်မျပတ္ရတာ'

'က်ဳပ္တို႔ရြာက ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ မေ၀းပါဘူး။ မ်က္ႏွာျဖဴေကာင္ေတြကို ခ်ခဲ့တဲ့ လူေတြလဲရွိတာပဲ။ ေAးမAေဖတို႕လို ဖက္ဆစ္ကို Aသက္ေပး ဆန္႕က်င္သူေတြလဲ

ရွိတာပဲ။ ခ်စ္ေဖတို႔လို ကြန္ျမဴနစ္ေတြလဲ ရွိတာပဲ။ တင့္လြင္တို႔လို ျမိဳ႕ကို Aေရာက္Aေပါက္မ်ားတဲ့ လူေတြလဲ ရွိတာပဲ'

Aေဖ့Aေၾကာင္း၊ ခ်စ္သူAေၾကာင္းေတြ ေျပာၾကေတာ့ ေAးမ မ်က္ႏွာေလး ငယ္သြားရသည္။ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီက ျငိမ္းခ်မ္းေရး လမ္းစU္ခ်မွတ္သည္ ၾကားရ

ေတာ့ ေAးမမွာ ၀မ္းသာလိုက္သည္ ျဖစ္ျခင္း။ Aခုေတာ့ ျငိမ္းခ်မ္းေရးဆိုတာ တဘက္က လိုလားရံုနဲ႕ မျပီးပဲ Aျခားတဘက္ကပါ လိုလားမွသာ ရႏိုင္သည့္

Aရာ ဆိုတာကို ေAးမသေဘာေပါက္သြားပါျပီ။

'ခ်စ္ေဖဆိုလို႔ ဒီေကာင္ၾကီးကို သတိရလိုက္တာကြာ။ ခုဘယ္ေရာက္ေနလဲ မသိဘူး'

'ေAးမေျပာဖို႔လဲ ထားပါUီးကြာ။ ဒီတခါ လာရင္ေတာ့ တခါတည္းသာ လိုက္သြားေတာ့ ေAးမေရ။ ခု ေရြးေကာက္ပြဲမွာလဲ ဖဆပလပဲ ႏိုင္ခ်င္ႏိုင္သြားမွာ။ ဖဆ

ပလသာ ႏိုင္သြားရင္ေတာ့ ျငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ ေ၀းျပီ။ နင္တို႔လဲ နီးေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး'

'ကိုေAးႏိုင္ၾကီးကလဲေတာ္။ ပါးစပ္ပုပ္ၾကီးနဲ႔ မေျပာပါနဲ႔။ ေAးမလဲ ဆံုးျဖတ္ထားျပီး ပါျပီ။ ဒီတခါ သူလာရင္ေတာ့ တခါတည္းပဲ လိုက္သြားေတာ့မယ္'

ျငိမ္းခ်မ္းေရး မလိုလားတဲ့ ေၾကးစား စစ္သားေတြနဲ႔ တိုက္ပြဲ၀င္ရင္း က်ဆံုးသြားသည္မို႔ ကိုခ်စ္ေဖတေယာက္ ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္လာေတာ့မည္ မဟုတ္သည္

ကိုသာ ေAးမ ၾကိဳသိႏိုင္ခဲ့ပါလွ်င္။

(၄)

Aခ်ိန္ကား- (၁၉၇၄) ခုႏွစ္၊ ဇြန္လ (၆) ရက္။

ေနရာကား- ရန္ကုန္ျမိဳ႕၊ ဆင္ေျခဖံုးရပ္ကြက္တေနရာ။

'ေAးမေရ။ ဒီေန႔ည ငါ့ကို မေမွ်ာ္နဲ႔။ ငါျပန္လာခ်င္မွ ျပန္လာမွာ'

'ဘာျဖစ္လို႔လဲ ကိုသာဒင္ရယ္။ မထိတ္သာ မလန္႔သာ ရွိလိုက္တာ'

Aိမ္ေထာင္Uီးစီး လင္ေယာက်္ားျဖစ္သူက ေျပာလာတာမို႔ ေAးမ လန္႔သြားရသည္။ ငယ္ခ်စ္Uီးႏွင့္ လြဲခဲ့ရျပီး ေနာက္ပိုင္းမွာ ရြာမွ ကိုသာဒင္ႏွင့္ Aိမ္ေထာင္

က်ခဲ့သည္။ ကေလးေလး တေယာက္ရလာေတာ့ ကိုသာဒင္က သားေလးေရွ႕ေရးAတြက္ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ၾကီးကို ေျပာင္းမည္ဆိုသည္။ ဒီလိုနဲ႔ ရန္ကုန္ေရာက္

လာေတာ့ လက္လုပ္လက္စား ဘ၀မွာ ရုန္းကန္လွဳပ္ရွားၾကရင္း ကိုသာဒင္က ဆင္မလိုက္သေဘၤာက်င္းမွာ Aလုပ္ရသည္။ ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ မ်က္ေခ်မျပတ္သူမို႔ A

လုပ္သမားAၾကားတြင္ ကိုသာဒင္ရဲ႕ Aမည္က ေရပန္းစားသည္။ ေAးမတို႔ရဲ႕ တဲAိမ္ေလးမွာ လာစုရင္း Aလုပ္သမားAခြင့္Aေရး ဆိုတာေတြကို ေျပာဆို

တတ္ၾကသည္။ Aေသးစိတ္ကို နားမလည္ေပမယ့္ တေန႔တျခား က်ပ္တည္း ဆင္းရဲေနတဲ့ လက္ေတြ႕ဘ၀မွာ ဆံုးရွံဳးေနတဲ့ Aခြင့္Aေရးတခ်ိဳ႕ ရွိေနတယ္ဆို

တာကိုေတာ့ ေAးမ နားလည္ေနမိပါသည္။ Aခုတေလာ ကိုသာဒင္တို႔ ေျပာေနတဲ့ ျမစ္ငယ္မီးရထား စက္ေခါင္းျပင္စက္ရံုက Aလုပ္သမားလွဳပ္ရွားမွဳ ဆိုတာ

ေတြ၊ ေရနံေျမAလုပ္သမား လွဳပ္ရွားမွဳ ဆုတိ ာေတြမ်ား ရန္ကုန္ကို ကူးစက္လာေလ့ေရာ့သလား။

'ေတာ္ Aိမ္မျပန္လာမွာ ဟိုကိစၥေတြနဲ႔မ်ား ဆက္စပ္ေနသလားဟင္'

လင္ေယာက်္ားျဖစ္သူAား မရဲတရဲႏွင့္ ေမးမိသည္။

'ဘယ္ကိစၥေတြလဲ ေAးမရ'

'ဟိုကိစၥေတြေလ။ ေတာ္တို႔ ေျပာေနတဲ့ Aလုပ္သမားလွဳပ္ရွားမွဳ ဆိုတာေတြ'

'ဟုတ္တယ္ေAးမ။ မေန႔တုန္းက ရန္ကုန္က မီးရထား Aလုပ္သမားေတြ Aင္းစိန္ဘက္ကို ခ်ီတက္သြားၾကတယ္လို႔ သတင္းၾကားရတယ္။ တို႔သေဘၤာက်င္း

ထဲမွာ ဒါပဲ ေျပာေနၾကတာပဲ။ ဒီေန႔ေတာ့ တခုခု ထူးမွာ ေသခ်ာတယ္။ သပိတ္ျဖစ္လာရင္ ငါလဲ ၀င္ပါမယ္။ Aလုပ္သမားေတြ ဆံုးရွံဳးေနတဲ့ Aခြင့္Aေရးေတြ

Aတြက္ တိုက္ပြဲ၀င္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီေန႔ည ငါAိမ္ျပန္လာခ်င္မွ လာမယ္လို႔ ေျပာတာ'

'ရပါတယ္ေတာ္။ Aမ်ားAတြက္ Aေရးပဲ။ ေAးမ Aားေပးပါတယ္။ သားေရ။ ေမာင္ေAးခ်မ္း။ သားAေဖ Aလုပ္သြားေတာ့မယ္။ လာႏွုတ္ဆက္လိုက္Uီး'

ဘာလိုသေဘာေၾကာင့္ ဒီလိုေတြ လုပ္ျဖစ္ခဲ့တာမွန္း ေAးမ မသိပါ။ သို႔ေပမယ့္ Aိမ္ထဲမွာ Aိပ္ေနေသာ သားေလးကို နံနက္Aေစာၾကီးႏွိဳးျပီး Aေဖကို ႏွုတ္

ဆက္ဖို႔ ေျပာျဖစ္ခဲ့တာေတာ့ ေသခ်ာသည္။

ကိုသာဒင္ထြက္သြားေတာ့ ေAးမလဲ တေန႔တာAတြက္ ျပင္ဆင္ရသည္။ ေတာရြာကတက္လာေပမယ့္ ျမိဳ႕ေရာက္ေတာ့လဲ ျမိဳ႕နဲ႔Aညီ လွဳပ္ရွားရုန္းကန္ရျပီ။

ေယာက်္ားလုပ္စာနဲ႔တင္ Aိမ္Aတြက္ မဖူလံုေတာ့။ ဒါေၾကာင့္ ေစ်းထဲသြားျပီး စက္ခ်ဳပ္ဆိုင္မ်ားမွ လက္ခ်ဳပ္ထည္မ်ားကို လိုက္ေကာက္ျပီး Aိမ္မွာ တႏိုင္တပိုင္

Aလုပ္လုပ္ရသည္။ ဒီေန႔ေတာ့ Aင္းစိန္ေစ်းထဲက ယူလာေသာ ခ်ဳပ္ထည္မ်ားကို လက္စသပ္ျပီး ျပန္သြားပို႔ရမည္။

ေန႔လည္ပိုင္းတြင္ ေစ်းသို႔သြားမည္ဆိုျပီး ထြက္လာေသာ ေAးမတေယာက္မွာ ေစ်းသို႕မေရာက္။ Aင္းစိန္လမ္းမၾကီးေပၚတြင္ လွ်ံက်ေနေသာ

ေၾကြးေၾကာ္သံမ်ားက ေAးမ စိတ္တို႔ကို ဆြဲညွိဳ႕ယူသြားသည္။

ဆန္လံုေလာက္စြာ ရရွိေရး - ဒို႔Aေရး၊ ဒို႔Aေရး

လုပ္ခြင္သက္သာေခ်ာင္ခ်ိေရး- ဒို႔Aေရး၊ ဒို႔Aေရး

ကုန္ေစ်းႏွဳန္းက်ဆင္းေရး - ဒို႔Aေရး၊ ဒို႔Aေရး

Aလုပ္သမားေကာင္စီ- ဖ်က္သိမ္းေပး၊ ဖ်က္သိမ္းေပး

Aလုပ္သမားထုၾကီး၏ ညီညီညာညာ ေတာင္းဆိုလိုက္ေသာ ေၾကြးေၾကာ္သံမ်ားက Aင္းစိန္လမ္းမၾကီးေပၚတြင္ လွ်ံက်လို႔ေနသည္။

ေAးမေရာက္ေနေသာ ေနရာႏွင့္ Aနီးဆံုးမွ စက္ရံုေရွ႕သို႔ သြားၾကည့္လိုက္မိသည္။ သမိုင္းခ်ည္မွ်င္ႏွင့္ Aထည္စက္ရံု။

စက္ရံုထဲမွ Aလုပ္သမားမ်ားက ဂိတ္၀မွေနျပီး သပိတ္တရားမ်ား ေဟာေနၾကသည္။ လူမ်ားကလဲ ၾကိတ္ၾကိတ္တိုး စည္ကားေနသည္။ Aလုပ္သမားၾကီး တ

ေယာက္ရဲ႕ Aလုပ္လုပ္ရင္း ထမင္းငတ္ေနရေသာာ ဘ၀မွာ ဆန္လံုေလာက္စြာရဖို႔ ေတာင္းဆိုေနရျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာေနတာကို ၾကားရေတာ့ မိသားစု

Aားလံုး ၀၀လင္လင္ စားဖို႔ ဘယ္ေတာ့မွ AလံုAေလာက္ မရွိေနေသာ Aိမ္မွ ထမင္းAိုးေလးကို သြားသတိရမိသည္။

ကုန္ေစ်းႏွုန္း က်ဆင္းေရးကို ေတာင္းဆိုေသာ Aလုပ္သမားမ်ားရဲ႕ ေၾကြးေၾကာ္သံမ်ားကိုလဲ ႏွစ္ႏွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္ ေထာက္ခံလိုက္မိသည္။ တေယာက္ျပီး တ

ေယာက္ သပိတ္တရားတက္ေဟာသူမ်ားကို ၾကည့္ေနမိရင္း ကိုသာဒင္ကို သတိသြားရမိျပန္သည္။ ကိုသာဒင္လဲ ဆင္မလိုက္သေဘၤာက်င္းမွာ ဒီလိုပဲ တရား

တက္ေဟာေနျပီလား မသိ။

'ဟဲ့။ ဟိုမွာ စစ္ကားေတြ လာေနၾကျပီေတာ့'

ျမိဳ႕ထဲဖက္က စစ္ကားေတြ တန္းစီ၀င္လာၾကတာမို႔ လူထုထဲ တေယာက္တေပါက္ ေျပာေနၾကသံေတြ ထြက္လာသည္။ ေရွ႕ဆံုးကားေပၚမွ စစ္သားမ်ားက

ေၾကးစား စစ္သားမ်ားပီပီ ခံစားခ်က္မပါေသာ ေက်ာက္ရုပ္မ်က္ႏွာမ်ားျဖင့္ ကားေပၚမွ တဖဲြဖဲြ ဆင္းလာၾကသည္။ Aသင့္AေနAထားနဲ႔ လံွစြပ္တပ္ ေသနတ္

မ်ားကို ကိုင္ျပီး ရင္ေဘာင္တန္း ရပ္ေနၾကေပမယ့္ လူထုၾကီးက ေနာက္ဆုတ္မသြား။ Aလုပ္သမားေခါင္းေဆာင္ရဲ႕ သပိတ္တရားသံမ်ားကို ဆက္လက္နား

စြင့္ေနၾကသည္။

ျပည္သူ လူထုၾကီးနဲ႔ Aလုပ္သမားထုတို႔ တသားတည္း ျဖစ္သြားသည္။ Aႏၱရာယ္Aနံ႔ကို ရေနေပမယ့္ ေAးမ တေယာက္ ဆက္ျပီး ရပ္ေနမိသည္။ လူAုပ္ၾကီး

ကလဲ တစထက္တစ ပုိျပီး မ်ားလာသည္။

မၾကာပါ။ လွိဳင္ရဲစခန္းထဲက ပုလိပ္ေတြ ထြက္လာျပီး ေAးမတို႔ လူAုပ္ၾကီးကို ဘယ္ညာ၀င္ရိုက္ေတာ့တာေၾကာင့္ Aားလံုး၀ရုန္းသုန္းကားေတြ ျဖစ္ကုန္သည္။

ေသနတ္ႏွင့္ ပစ္သံမ်ားလဲ ၾကားရသည္။ သူမနားက လူAုပ္ၾကီးကေတာ့ ေဆာက္လက္စတိုက္က Aုတ္နီခဲေတြေကာက္ျပီး စစ္သားေတြကို ျပန္ပစ္ၾကသည္။

ရုတ္ရုတ္သဲသဲၾကားမွာ ေျပးရင္းလႊားရင္း ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးကာလကို ေAးမ ျပန္သတိရသြားမိသည္။ တကယ္ဆို ဒီေၾကးစားစစ္သားေတြဟာ ဖက္ဆစ္

လူရမ္းကားေတြထက္ေတာင္ ပိုျပီး ယုတ္မာ မိုက္ရိုင္းေသးတာပဲ။ လက္နက္မဲ့ ျပည္သူလူထုၾကီးမ်ားကို ေသနတ္နဲ႔ ပစ္သတ္ၾကရတယ္လို႔။ ျမန္မာျပည္သူ

လူထုၾကီးဟာ လူမ်ိဳးျခားဖက္ဆစ္ေတြကိုေတာင္ ရရာလက္နက္စြဲျပီး ညီညီညြတ္ညြတ္နဲ႔ ေတာ္လွန္ခဲ့ၾကေသးတာပဲ။ ဘာျဖစ္လို႔မ်ား ကိုယ့္Aမ်ိဳးသားထဲကေန

Aသားထဲက ေလာက္ထြက္သလို ေပၚလာတဲ့ ဖက္ဆစ္ေၾကးစားစစ္သားေတြကိုက်မွ တမ်ိဳးသားလံုး ညီညီညြတ္ညြတ္နဲ႔ ရရာလက္နက္စြဲျပီး မေတာ္လွန္ၾကရ

ေသးတာလဲ။ ေျပးရင္းလႊားရင္း ေတြးေနမိသည္။

ကိုသာဒင္Aတြက္လဲ စိတ္ပူမိသည္။ သေဘၤာက်င္းဘက္မွာေကာ ဘာေတြ ျဖစ္ေနျပီလဲ မသိ။ ကိုသာဒင္ Aိမ္ျပန္လာတဲ့ေန႔က်ေတာ့မွပဲ Aေၾကာင္းစံု ေမးရ

ေပေတာ့မည္။

တည၊ ႏွစ္ည။

ကိုသာဒင့္ ျပန္Aလာကု ိ ေAးမ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနမိသည္။ သို႔ေပမယ့္ ကိုသာဒင္ကား ေပၚမလာခဲ့။ ကိုသာဒင့္ သူငယ္ခ်င္း တေယာက္သာ ေရာက္လာသည္။

ေAးမ သိခ်င္ေသာ သေဘၤာက်င္းက Aလုပ္သမား လွဳပ္ရွားမွဳAေၾကာင္းကိုလဲ သူကပဲ ေျပာျပခဲ့ပါသည္။

'မထင္ထားဘူး မေAးမ ရာ။ ဒီေလာက္ ရက္စက္လိမ့္မယ္လို႔။ လက္နက္မဲ့ Aလုပ္သမားေတြကို ကြန္မင္ဒိုတပ္ေတြနဲ႔ ၀င္စီးျပီး ပစ္သတ္ၾကတာ။ သေဘၤာ

က်င္းက လမ္းေတြေပၚမွာ ေသြးေတြ ေစြးေစြးနီေနတာပဲ။ ကိုသာဒင္ၾကီးက Aလုပ္သမား ရဲေဘာ္ေကာင္း တေယာက္ပါဗ်ာ။ ဒီသပိတ္တိုက္ပြဲမွာ Aသက္စြန္႔ျပီး

ပါ၀င္သြားခဲ့တယ္'

ေAးမရဲ႕ မ်က္၀န္းမွ မ်က္ရည္တသြင္သြင္ စီးက်လာရံုမွတပါး ဘာမ်ား ေျပာႏိုင္ပါUီးမည္နည္း။

(၅)

Aခ်ိန္ကား- ၁၉၈၈ခု၊ ေAာက္တိုဘာလ

ေနရာကား- ရန္ကုန္ျမိဳ႕ဆင္ေျခဖံုးရပ္ကြက္တေနရာ။

'Aေမ။ ကၽြန္ေတာ္ ေတာခိုေတာ့မယ္'

စက္တင္ဘာလမွာ စစ္တပ္က Aာဏာသိမ္းျပီး ရွစ္ေလးလံုးျပည္သူ႔ Aေရးေတာ္ပံုၾကီးကို ျဖိဳခြင္းျပီးကတည္းက သားဆီက ဒီလို စကားသံၾကားရေတာ့မယ္

ဆိုတာ သူမ သိေနခဲ့သည္။ သားနဲ႔ ေခၽြးမတို႔ တိုးတိုးၾကိတ္ၾကိတ္ စကားေတြ ေျပာေနၾကတာကိုလဲ ရိပ္မိသည္။

ရွစ္ေလးလံုး Aေရးေတာ္ပံုၾကီး ထြက္ေပၚလာခ်ိန္မွာ သားက လုပ္သားေကာလိပ္ တက္ေနဆဲ။ ရံုးတရံုးမွာ ေAာက္တန္းစာေရး ၀င္လုပ္ရင္း မိသားစုတာ၀န္ကို

ထမ္းေနေပမယ့္ ပညာေရးကိုလဲ ဆက္ၾကိဳးစားေနသည့္ လုပ္သားေက်ာင္းသား။ သားရဲ႕ ပါရမီျဖည့္ဘက္ ဇနီးသည္ေလးကလဲ ေယာက်္ားျဖစ္သူရဲ႕ ပညာ

ေရးကိုပါ Aားေပးသည္။ စက္ခ်ဳပ္ရင္း မိသားစုရဲ႕ ၀န္ကို တဘက္တလမ္းကေန ၀ိုင္းထမ္းေပးခဲ့သည္။

Aေရးေတာ္ပံုၾကီး ျဖစ္လာေတာ့ ယံုၾကည္ခ်က္တူ၊ ခံစားခ်က္တူၾကသည့္ ပြင့္တူရြက္တူမ်ားျဖစ္သည္မို႕ လင္မယားႏွစ္ေယာက္လံုး တက္တက္ၾကြၾကြ ပါ၀င္ခဲ့

ၾကသည္။ လင္ေယာက်္ားျဖစ္သူက Aေရးေတာ္ပံုက ေမြးဖြားေပးလိုက္သည့္ Aလုပ္သမားသမဂၢ၊ ေက်ာင္းသားသမဂၢမ်ားမွာ ခ်ိတ္ဆက္လက္တြဲရင္း ေတာ္

လွန္ေရးတာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ေနခ်ိန္တြင္ ဇနီးသည္ကလဲ Aိမ္ရဲ႕ စား၀တ္ေနေရး AေျခAေနကို တဘက္က ထိန္းေက်ာင္းရင္း Aိမ္ရွင္မမ်ား သမဂၢ တခုတြင္

တက္တက္ၾကြၾကြ ပါ၀င္ခဲ့သည္။ Aေရာင္Aေသြးစံုျဖင့္ လူထုတိုက္ပြဲ Aေထြေထြ သပိတ္ၾကီးAတြင္းမွာ စီးေမ်ာလာခဲ့ေသာ သမဂၢမ်ားမွာလဲ AစံုAလင္။ လူ

ထုတရပ္လံုး လက္တြဲျပီး ေသြးမုန္တိုင္းထဲမွာ စီးေမ်ာခဲ့ၾကသည္။ စနစ္ဆိုးကို တိုက္ဖ်က္ခဲ့ၾကသည္။

'သား၊ ဆံုးျဖတ္ျပီးျပီလား။ Aေမက လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးဆိုတဲ့ ခရီးၾကမ္းကို မျဖတ္ခဲ့ဖူးေပမယ့္ ျဖတ္သန္းခဲ့သူေတြရဲ႕ Aနီးဆံုးမွာ ရွိေနခဲ့ဖူးတယ္။ ပင္

ပန္းမယ္၊ ဆင္းရဲမယ္။ လိုAပ္ရင္ Aသက္စြန္႕ရလိမ့္မယ္'

'သားဆံုးျဖတ္ျပီးျပီ Aေမ။ လူထုတိုက္ပြဲ တခုတည္းနဲ႔ ဒီစစ္ေခြးေတြကို ႏိုင္ေAာင္ မတိုက္ႏိုင္ဘူးဆိုတာ သားသိသြားျပီ။ လူထုတိုက္ပြဲနဲ႕ လက္နက္ကိုင္

ေတာ္လွန္ေရးကို ဟန္ခ်က္ညီ ေပါင္းစပ္ႏိုင္ေAာင္ ၾကိဳးစားၾကရမယ္'

သားဆီက ခိုင္မာေသာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ စကားသံကို ၾကားရျပီးခ်ိန္မွာ ေခၽြးမ မ်က္ႏွာကို လွမ္းၾကည့္မိသည္။

'သမီးရဲ႕ သေဘာကေကာ။ သားရဲ႕ ရင္ေသြးေလးကိုလဲ သမီးလြယ္ထားရတယ္ မဟုတ္လား။ မိသားစု တာ၀န္ကို မေက်ျပြန္ႏိုင္ေတာ့မယ့္ ခင္ပြန္းသည္ တ

ေယာက္ကို သမီးရဲ႕ စိတ္ထဲက ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴ ရွိေနႏိုင္ပါ့မလား။ Aေမ့ေျမးေလး ၾကီးျပင္းလာခ်ိန္က်မွ မင္းAေဖ တာ၀န္မေက်ဘူးလို႔ ေျပာဆိုမွာကို Aေမ

စိုးရိမ္မိတယ္'

'Aေမရယ္။ ကိုေAးခ်မ္းက မိသားစုတာ၀န္ကို မယူခ်င္လု႔ ိ ေရွာင္ဖယ္စြန္႔ခြာသြားတာမွ မဟုတ္တာပဲ။ မိသားစုAေရးထက္ ပိုျပီး Aေရးၾကီးတဲ့ တိုင္းေရး ျပည္

ေရး တာ၀န္ကို ထမ္းေဆာင္ဖို႔ ထြက္ခြာသြားတာပဲ။ သမီး ေက်နပ္တယ္ Aေမ။ Aမ်ားမိုးခါးေရေသာက္တိုင္း လိုက္မေသာက္ပဲ ေရၾကည္တေပါက္ Aမ်ားကို

တိုက္ႏိုင္ဖို႔ ၾကိဳးပမ္းမယ့္ ခင္ပြန္းသည္ကို သမီးေရြးခ်ယ္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ ဒီAတြက္လဲ သမီးဟာသမီး ေက်နပ္တယ္။ ေမြးလာမယ့္ ကေလးေလးကိုလဲ တကိုယ္

ေရဘ၀ တိုးတက္ေရးAတြက္ ေတာ္လွန္ေရးလမ္းေၾကာင္းကို စြန္႕ခြာေရွာင္ဖယ္တာမ်ိဳး မလုပ္ခဲ့တဲ့ ဖခင္ရဲ႕ လုပ္ရပ္Aေပၚ ဂုဏ္ယူနားလည္တတ္တဲ့ ကေလး

ေလး ျဖစ္လာေAာင္ သမီး ေလ့က်င့္ပ်ိဳးေထာင္ေပးမယ္'

သားနဲ႔ ေခၽြးမကို ၾကည့္ျပီး ေဒၚေAးမ Aားရလွသည္။ ဘ၀တေလွ်ာက္လံုးမွာ ျဖတ္သန္းခဲ့ရတဲ့ ဖက္ဆစ္စနစ္ တိုက္ဖ်က္ေရး တိုက္ပြဲ၊ လူတန္းစားတိုက္ပြဲ၊ ကုန္

ထုတ္လုပ္ေရးထဲက တိုက္ပြဲ၊ စစ္Aာဏာရွင္စနစ္ ဆန္႔က်င္ေရး တိုက္ပြဲAဆက္ဆက္မွာ ဖခင္၊ ခ်စ္သူ၊ လင္ေယာက်္ားတို႔ရဲ႕ Aသက္ေတြကို စေတးခဲ့ရျပီးျပီ။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သားတေယာက္က်န္ေသးသည္။ မျပီးေသးတဲ့ တိုက္ပြဲလမ္းေၾကာင္းေတြေပၚက တိုက္ပြဲ၀င္Aလံကို သားက ဆက္ျပီး သယ္ေဆာင္ေပလိမ့္

Uီးမည္။

(၆)

Aခ်ိန္ကား- ၂၀၀၀ ခုႏွစ္၊ ဒီဇင္ဘာလ

ေနရာကား- သာယာ၀တီေထာင္။

တသက္နဲ႔တကိုယ္ သာယာ၀တီေထာင္သို႔ လာရလိမ့္မည္ဟု ေဒၚေAးမ တခါမွ မေတြးခဲ့မိ။ လယ္သမားေခါင္းေဆာင္ ဆရာစံကို နယ္ခ်ဲ႕ေတြက ၾကိဳးေပး

သတ္ခဲ့တဲ့ ေထာင္၊ ျပည္သူ႕ဒီမိုကေရစီAေရးAတြက္ ေတာ္လွန္ခဲ့ၾကတဲ့ ေတာ္လွန္ေရးသမားေပါင္းမ်ားစြာကို ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ခဲ့တဲ့ေထာင္။

Aခုေတာ့ ဒီလို သမိုင္းAစU္Aလာရွိတဲ့ သာယာ၀တီေထာင္ကို သူမလာခဲ့ရျပီ။ ဒီေထာင္ထဲမွာ သူမရဲ႕ ေခၽြးမ မ၀င္းမာကို စစ္Aစိုးရက ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္

ထားသည္မွာ ႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္ခဲ့ျပီ။ ရွစ္ေလးလံုးAထိမ္းAမွတ္စာ ျဖန္႔ေ၀မွဳ၊ ေတာတြင္း Aဖြဲ႕မ်ားႏွင့္ ဆက္သြယ္မွဳတဲ့။ ရန္ကုန္ျမိဳ႕၊ ဆင္ေျခဖုန္း ရပ္ကြက္က သူမ

တို႔ တဲAိမ္ေလးကို ေရွ႕တန္းက သူပုန္စခန္း တခုႏွယ္ လက္နက္ကိုင္စစ္သားမ်ားနဲ႔ လာ၀ိုင္းျပီး မ၀င္းမာကို လာဖမ္းသြားခဲ့ၾကသည္။ ဒီတုန္းက ေျမးေလးက

ကိုးႏွစ္Aရြယ္ေလးပဲ ရွိေသးသည္။ Aေမကို လာဖမ္းသည့္ ေၾကးစားေတြကို မဖမ္းဖို႕ ဒူးေထာက္ငိုယို ေတာင္းပန္ေနသည့္ ကေလးငယ္ေလးရဲ႕ ရင္၀ကို

စစ္ဖိနပ္ႏွင့္ ေဆာင့္ကန္သြားခဲ့သည့္ ဒီျမင္ကြင္းကို ေဒၚေAးမ ရင္ထဲက ဘယ္လို ေဖ်ာက္ရမည္မွန္းပင္ မသိ။

ေျမးေလးနဲ႔Aတူ ဘ၀ကို ဆက္ရုန္းကန္ဖို႔ Aေရး ေစ်းေတာင္း ေခါင္းေပၚရြက္ရသည္။ Aသက္ ေျခာက္ဆယ္ေက်ာ္Aရြယ္ ဇရာရဲ႕ ဖိေထာင္းျခင္း ဒဏ္ကို ေဒၚ

ေAးမ ဂရုမစိုက္ႏိုင္ပါ။ ေျမးေလးကို ေက်ာင္းထားဖို႔Aေရး၊ ထမင္းနပ္မွန္ဖို႔Aေရး၊ ေခၽြးမေလးကို ေထာင္၀င္စာ ပံုမွန္သြားေတြ႕ဖို႔ AေရးေတြAတြက္ က်ား

ကုတ္ က်ားခဲ ၾကိဳးစားရုန္းကန္ရေတာ့သည္။ သို႔ေပမယ့္ ေဒၚေAးမ Aားမေလွ်ာ့ပါ။ Aားမေလွ်ာ့ေသးသေရြ႕၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ရွိေနေသးသေရြ႕ ဘယ္ေတာ့မွ မ

ရွံဳးေသးဘူးလို႔ ငယ္ခ်စ္Uီး ကိုခ်စ္ေဖက Aၾကိမ္ၾကိမ္၊ Aခါခါ ေျပာခဲ့ဖူးသည္။ စနစ္ဆိုး၊ေခတ္ဆိုးက ဘယ္ေလာက္ပဲ ႏွိပ္စက္ကလူျပဳျပဳ၊ ေဒၚေAးမ လံုး၀ Aား

မေလွ်ာ့။ ေထာင္၀င္စာ ပံုမွန္ေတြ႕ႏိုင္ေAာင္ ၾကိဳးစားခဲ့သည္။

ဒီၾကားထဲမွာမွ သမီးေလးလို ခ်စ္ရေသာ ေခၽြးမေလးကို Aင္းစိန္ေထာင္မွ သာယာ၀တီေထာင္သို႔ ေျပာင္းလိုက္ၾကျပန္သည္။

ခရီးက ေ၀းသြားေပမယ့္ သမီးေလး Aားမငယ္ေစရ။ ေထာင္၀င္စာသြားေတြ႕ဖို႔ ခက္သြားေပမယ့္ မျဖစ္၊ ျဖစ္ေAာင္ သြားဖို႔ကိုေတာ့ ျခစ္ျခဳတ္ျပီး ပိုက္ဆံစု

ရသည္။

'ဒုကၡခံလို႔ Aေမရယ္၊ ဒီAထိမ်ား လိုက္လာရတယ္လို႔'

'Aေမ မပင္ပန္းပါဘူး သမီးရယ္။ ပိန္သြားလိုက္တာကြယ္။ ေနထိုင္ေကာင္းရဲ႕လား'

Aက်U္းေထာင္ထဲမွာ ပိတ္ေလွာင္ခ်ဳပ္ေႏွာင္ခံေနရေသာ သမီးေလးကို Aဆင္ေျပရဲ႕လားလို႔ေတာ့ ေဒၚေAးမ ေမးမထြက္ရက္ပါ။ မြဲေျခာက္ေျခာက္ AသားA

ေရ၊ ခႏၶာကိုယ္ ခပ္ပိန္ပိန္က သက္ေသျပေနခဲ့ျပီပဲ။ ဒါေပမယ့္ သမီးေလးရဲ႕ မ်က္လံုးေလးေတြကိုေတာ့ ေဒၚေAးမ Aားရသည္။ ဒီမ်က္၀န္းေလးေတြထဲမွာ A

ႏုငိ ္မခံ၊ Aရံွဳးမေပးလိုတဲ့ စိတ္Aားမာန္ေတြ၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ရိွေနဆဲ။

'သမီးAတြက္ စိတ္မပူပါနဲ႔ Aေမ။ သားေလးေရာ ေနေကာင္းရဲ႕လားဟင္'

'ေျမးေလးက ေနေကာင္းပါတယ္။ ေက်ာင္းစာလဲ ၾကိဳးစားတယ္။ က်န္းမာေရးကိုသာ ဂရုစိုက္ေနာ္သမီး'

ရတဲ့ Aခ်ိန္တိုေလးAတြင္းမွာ စကားေလးေတြ ေျပာျဖစ္ၾကသည္။ သို႔ေပမယ့္ ေထာင္၀င္စာမွာ ယူလာတဲ့ ပစၥည္းေလးေတြထဲမွာ ေျမးေလးရဲ႕ ေက်ာင္းAား

ရက္ စပယ္ပန္းကုံး ေရာင္းရင္း စုထားတဲ့ ပုကိ ္ဆံေလးေတြနဲ႔ ၀ယ္ထည့္ေပးထားတဲ့ ေခါက္ဆဲြေျခာက္ထုပ္ေလးေတြပါ ပါလာတယ္ဆိုတာကိုေတာ့ ေဒၚေAးမ

ေျပာမျပရက္ခဲ့ပါ။

တေယာက္Aေပၚ တေယာက္က ညွာတာရင္း ေျပာမထြက္ခဲ့ေသာ စကားတခ်ိဳ႕ကလဲ ရွိေနပါေသးသည္။ ေဒၚေAးမကလဲ ေခၽြးမကို ျမင္ေတြ႕ရေတာ့ သား

ေမာင္ကို သတိရသလို၊ မ၀င္းမာကလဲ ကိုေAးခ်မ္းကို သတိရေနခဲ့ပါသည္။ သို႕ေပမယ့္ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္မွာစိုး၍ ကိုေAးခ်မ္းAေၾကာင္းကို ခ်န္ရစ္ထားခဲ့

ၾကသည္။

ျပည္သူလူထုကို ရန္သူလို သေဘာထားေသာ စစ္Aာဏာရွင္စနစ္ကို ေတာ္လွန္ရင္း တနသၤာရီစစ္ေဒသမွာ ကိုေAးခ်မ္း က်ဆံုးသြားခဲ့ျပီဆိုတာကို ေထာင္မ

က်ခင္ ကတည္းက ေတာ္လွန္ေရး Aဆက္Aသြယ္မ်ားမွ တဆင့္ မ၀င္းမာက သိေနခဲ့ျပီးသားေပမယ့္ ေဒၚေAးမကို ဖြင့္မေျပာျဖစ္ခဲ့။ ဖခင္၊ ခ်စ္သူနဲ႔ ခင္ပြန္း

သည္တို႔တုန္းက Aေတြ႕Aၾကံဳေတြက ဘ၀နဲ႔ ရင္းျပီး ရွိခဲ့သူမို႔ သားျဖစ္သူရဲ႕ Aျပန္ခရီးကိုလဲ မ၀ံ့မရဲ ျဖစ္ေနမိတာကို ေဒၚေAးမကလဲ မ၀င္းမာကို ဖြင့္မေျပာ

ျဖစ္ခဲ့။

ေနာက္ဆံုးေတာ့ Aခ်ိန္ေစ့ျပီမို႔ ဖြင့္မေျပာျဖစ္ေသာ ရင္ထဲက စကားသံေလးမ်ားကို ကိုယ္စီသိမ္းဆည္းရင္း လမ္းခြဲျဖစ္ခဲ့ၾကျပန္သည္။

ေနာက္တၾကိမ္ ျပန္မဆံုႏိုင္ေတာ့မယ့္ မျမင္ႏိုင္ေသာ ကံၾကမၼာAခ်ိဳးAေကြ႕တခုက လက္တကမ္းမွာ ေစာင့္ၾကိဳေနျပီ ဆိုတာကိုေတာ့ ၾကိဳမသိခဲ့ၾက။

သာယာ၀တီသို႔ ေနာက္တေခါက္ထပ္သြားႏိုင္ရန္ ေျမးAဖြားႏွစ္ေယာက္ ပိုက္ဆံစုေနၾကဆဲမွာပင္ Aသည္းေရာင္Aသား၀ါ ေရာဂါျဖင့္ ေထာင္ထဲတြင္ ကြယ္

လြန္သြားေသာ မ၀င္းမာ၏ သတင္းဆိုး Aေၾကာင္းၾကားခ်က္ကို မ်က္ရည္စက္လက္ျဖင့္ လက္ခံလိုက္ၾကရပါေတာ့သည္။

(၇)

Aခ်ိန္ကား- ၂၀၀၇ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလ (၂၇) ရက္

ေနရာကား- ဆင္ေျခဖံုးရပ္ကြက္တေနရာ။

'ေျမးေလး သက္သာရဲ႕လား'

Aိပ္ေမာက်ေနရာမွ ႏိုးလာေသာ ေျမးေလးကို ေမးမိသည္။

'ဟင္။ Aဖြားက Aေစာၾကီး ႏိုးေနတာလား'

Aတိတ္Aေတြးမ်ားႏွင့္ တညလုံး ေကာင္းေကာင္း Aိပ္မေပ်ာ္ခဲ့တာကို ေျမးေလးကို ေျပာမျပျဖစ္ေတာ့။

'ေခါင္းမူးေသးလားေျမးေလး'

'မူးတုန္းပဲ Aဖြား။ ဒါေပမယ့္ ကိစၥမရွိပါဘူး။ သားေစ်းေရာင္းသြားလိုက္Uီးမယ္'

'မဟုတ္တာပဲ ေျမးေလးရယ္။ တရက္တေလေလး နားလိုက္ပါကြယ္။ ရွိတဲ့ ပိုက္ဆံေလးနဲ႔ Aဖြားစားတတ္ပါတယ္။ ညက ေျမးေလးေပးတဲ့ ပိုက္ဆံေလးနဲ႔

ငါးပိေလး သြား၀ယ္Uီးမယ္'

'သားသြားမယ္ေလ Aဖြား'

ေျမးေလးက ကမန္းကတန္းထေပမယ့္ ေခါင္းမူးလိုလား မသိ။ ျပန္ယိုင္သြားသည္။

ေျမးေလး ေနမေကာင္းသည္မို႔ Aဖြား Aျမန္ထြက္လာလိုက္သည္။ ေျခလွမ္းမ်ားကေတာ့ ေႏွးေကြးေလးလံလို႔ေနသည္။

ရပ္ကြက္ထဲက ကုန္ေျခာက္ဆိုင္ေလးမွာ ငါးပိေလး၀ယ္ျပီး Aဖြား ျပန္လာခဲ့သည္။ ညက မစားျဖစ္ခဲ့တဲ့ ထမင္းေလးကို ငါးပိနဲ႔ ေလြးလိုက္ရေပမယ့္ စားလို႔ သိပ္

မ၀င္လွ။ ေျမးေလးAတြက္ စိုးရိမ္လို႕ေနသည္။ ညေနက်ရင္ေတာ့ ရပ္ကြက္ထဲက ေဆးခန္းေလးကို ေခၚသြားရမည္။

'ေဆးခန္းသြားရင္ ပိုက္ဆံလိုမွာပဲ'

ပိုက္ဆံဆိုေသာ Aေတြးေလးက ေခါင္းထဲသို႔ ျဖတ္ကနဲ တိုး၀င္သည္။

'ေျမးေလး၊ Aိမ္မွာပဲ ေနေနာ္။ Aဖြား ျပန္လာခဲ့မယ္'

'Aဖြားက ဘယ္သြားမလို႔လဲ'

'သကၤန္းကၽြန္းက ေျမးေလး Aေဖရဲ႕ သူငယ္ခ်င္း Aိမ္ကိုပါကြယ္။ Aဖြား မၾကာပါဘူး'

သားရွိတုန္း ကတည္းက Aိမ္ကို ၀င္ထြက္ေနက် သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က Aဖြားတို႔ ေျမးAဘြားကို ေစာင့္ေရွာက္ေပးသည္။ ေဆးဖိုး၀ါးခမ်ား ပံ့ပိုးေပးသည္။

ခုလဲ ေျမးေလး ကိစၥ ေျပာျပရင္ ကူညီမွာပဲလို႕ Aဖြားေတြးမိသည္။

ဘတ္စ္ကားတတန္၊ ကုန္ေၾကာင္းတတန္ျဖင့္ သကၤန္းကၽြန္းဘက္ေရာက္လာေတာ့ Aဖြားရဲ႕ ျမင္ကြင္းထဲသို႔ မယံုၾကည္ႏိုင္ဖြယ္ ေကာင္းလိုက္ေAာင္

ထူးျခားေသာ ျမင္ကြင္းမ်ားက တိုး၀င္လာသည္။

ေဘးရန္ခပ္သိမ္း- ျငိမ္းၾကပါေစ

ဆင္းရဲခပ္သိမ္း - ျငိမ္းၾကပါေစ

ႏွလံုးစိတ္၀မ္း- ေAးခ်မ္းၾကပါေစ

သံဃာေတာ္မ်ားက ေမတၱာပု႕ိ ရင္း စီတန္းလမ္းေလွ်ာက္ေနသည္ကို ျပည္သူမ်ားကပါ ပူးေပါင္းပါ၀င္ေနၾကသည္။

ဘယ္သူ႕တြက္လဲ- ျပည္သူ႕Aတြက္

ျပည္သူ႕ဆႏၵ- ျပည့္၀ပါေစ

ဆိုေသာ ေၾကြးေၾကာ္သံမ်ားကလဲ ထြက္ေပၚလာသည္။

Aဖြား မေနႏိုင္ေတာ့။ လူထုၾကီးနဲ႔Aတူ ဆႏၵျပ စစ္ေၾကာင္းမွာ ပါ၀င္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။ ဆႏၵျပပြဲျပီးမွ သားသူငယ္ခ်င္း ေမာင္ျမင့္သူ Aိမ္ကိုသြားမည္။ ည

ေန ေဆးခန္းဖြင့္ခ်ိန္Aမွီ Aိမ္ကို Aေရာက္ျပန္မည္ဟု စU္းစားလိုက္သည္။

'လာ၊ Aဖြားလာ။ ေဟ့- Aဖြားကို တြဲၾက'

လူထုၾကီးက Aဖြားကို လက္တြဲေဖးမၾကသည္။ လူငယ္ေလးမ်ားက ကူတြဲခ်ီမသြားသည္မို႔ တပ္UီးAနီးသို႔Aဖြားေရာက္သြားသည္။

'ဟိုမွာ စစ္သားေတြေဟ့'

ေလးေထာင့္ကန္လမ္းမေပၚမွာ လူထုဆႏၵျပစစ္ေၾကာင္းၾကီးႏွင့္ စစ္သားမ်ား၊ လံုထိန္းမ်ား ထိပ္တိုက္ေတြ႕ၾကသည္။

စစ္သားမ်ား၊ လံုထိန္းမ်ားက Aာဏာရွင္လက္ကိုင္ဒုတ္မ်ားပီပီ နံပါတ္တုတ္မ်ားျဖင့္ လူထုၾကီးကို ၀င္ရိုက္ၾကသည္။

'Aဖြားကို ထမ္းေျပးၾက'

ဖရိုဖရဲ AေျခAေနမွာ လူAမ်ားၾကား ေရာက္ေနေသာ Aဖြားကို ထမ္းေျပးဖို႔ ေAာ္ေနၾကသံ ၾကားရသည္။ ေAာ္ေနသံမ်ားဘက္သို႔ သြားဖို႔ ေျခလွမ္းျပင္စU္မွာ

ခါးမွာ တခ်က္၊ ေခါင္းမွာ တခ်က္ နံပါတ္ဒုတ္ႏွင့္ ရိုက္တာကို ခံလိုက္ရသည္။ နံပါတ္ဒုတ္ခ်က္မ်ားက ဆက္က်လာသည္မို႔ Aဖြား လဲျပိဳသြားသည္။

'Aဖြားၾကီးကို ရိုက္ေနျပီ။ လုပ္ၾကပါUီး။ ေဟ့ေကာင္ေတြ။ မင္းတု႕ိ လူမဟုတ္ဘူးလားကြ။ တိရစၦာန္ေကာင္ေတြ။ စစ္ေခြးေတြ'

စစ္သားမ်ားက ေAာ္ေနသူမ်ားထံသို႔ ေျပး၀င္သြားျပန္သည္။ လူငယ္တခ်ိဳ႕က စစ္သားမ်ားAလစ္မွာ Aဖြားကို ၀င္ဆြဲျပီး ထမ္းေျပးၾကသည္။

'သတိထားAဖြား။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြ Aဖြားကို ေဆးရံုပို႔ေပးမယ္'

စစ္သားမ်ား မလိုက္လာေသာ ေနရာေရာက္ေတာ့ လူငယ္ေလးမ်ားက Aဖြားကို ေျမေပၚAသာခ်ေပးရင္း ေျပာၾကသည္။

Aဖြား ေခါင္းမွာက ေသြးခ်င္းခ်င္းနီေနျပီ။

မ်က္လုံးမ်ားကို Aားယူျပီး ဖြင့ၾ္ကည့္မိေတာ့ ေျမးေလးတို႔Aရြယ္ လူငယ္ေလးမ်ားကို ေတြ႕ရသည္။

လူငယ္ေလးမ်ားရဲ႕ မ်က္ႏွာမ်ားေပၚက ရဲရင့္ ျပတ္သားေသာ ပံုရိပ္မ်ား၊ မ်က္လံုးမ်ားထဲက နာက်ည္းရိပ္မ်ားကို သတိထားၾကည့္မိရင္း ခင္ပြန္းသည္ ကိုသာဒင္

Aၾကိမ္ၾကိမ္ ရြတ္ဆိုခဲ့ေသာ စာေရးဆရာ ဗန္းေမာ္တင္ေAာင္ရဲ႕ စကားလံုးေလးမ်ားကို သြားသတိရမိသည္။

လူတေယာက္ရဲ႕ တန္ဖိုးဟာ သူျဖတ္သန္း ေက်ာ္လႊားေနတဲ့ ေခတ္ၾကီးက သူ႕ပုခံုးေပၚ တင္ေပးလိုက္တဲ့ သမိုင္းတာ၀န္ကို သူဘယ္ေလာက္ သယ္ပိုးထမ္းရြက္

ခဲ့တယ္ဆိုတဲ့ Aခ်က္နဲ႔ တိုင္းတာရမွာပဲ

ဒီစကားလံုးေလးမ်ားကို

'Aဖြား တာ၀န္ေက်ပါတယ္ေနာ္'

Aဖြားကို ရင္ခြင္ထဲ ေပြ႕ထားေသာ လူငယ္ေလးတေယာက္ကို လွမ္းေမးမိသည္။

လူငယ္ေလးက မ်က္ရည္မ်ားၾကားမွ ျပံဳးလိုက္သည္။

'တာ၀န္ေက်ပါတယ္ Aဖြား'

လူငယ္ေလးရဲ႕ တုးိသဲ့သဲ့ AသံေလးေAာက္မွာ Aဖြား မ်က္လုံးမ်ား မိွတ္သြားသည္။

ဖက္ဆစ္စနစ္ တိုက္ဖ်က္ေရး တိုက္ပြဲ၊ လူတန္းစားတိုက္ပြဲ၊ ကုန္ထုတ္လုပ္ေရးထဲက တိုက္ပြဲ၊ စစ္Aာဏာရွင္စနစ္ ဆန္႔က်င္ေရး တိုက္ပြဲစU္ေတြ ျပည့္လွ်ံေနတဲ့

ေခတ္ၾကီးထဲမွာ ျဖတ္သန္းေက်ာ္လႊားရင္း၊ ေခတ္ၾကီးက ပုခံုးေပၚတင္ေပးလိုက္ေသာ သမိုင္းတာ၀န္ေတြကို သယ္ေဆာင္ထမ္းပိုးရင္း ၾကယ္နီတပြင့္ကေတာ့

လြင့္ေၾကြသြားခဲ့ျပီ။

သို႔ေပမယ့္ ဒီလိုၾကယ္နီပြင့္ေတြကလဲ သူမနံေဘးမွာ ျခံရံလ်က္။

 
ခင္မမမ်ိဳး (၂၆၊ ၉၊ ၂၀၁၀)